Olympus has fallen. Regie Antoine Fuqua. Geheim agent Banning (Gerard Butler) heeft nog wat goed te maken en voelt zich geroepen om het leven van de president te redden wanneer terroristen het Witte Huis binnendringen. Banning lijkt over negen levens te beschikken en de vergelijking met Bruce Willis in de Die Hard serie is dan snel getrokken. Daarin zat behalve geweld gelukkig ook veel humor. Die ontbreekt in deze film helaas.
The big wedding. Regie Justin Zackham. Voor de bruiloft van hun geadopteerde zoon doen Don (Robert de Niro) en Elly (Diane Keaton) nog maar even of ze niet gescheiden zijn. Alejandro’s biologische moeder is namelijk streng katholiek en keurt scheiden af. Met een absolute sterrencast is deze film nog net grappig genoeg voor een leuke avond uit.
Paradies: Hoffnung. Regie Ulrich Seidl. Derde deel van het drieluik Paradies. Net als in de andere delen spaart Seidl zijn publiek niet, maar confronteert ze met de harde realiteit van een zoektocht naar geluk. Melanie, de dochter van Teresa uit deel 1, gaat naar een dieetkamp voor te zware pubermeisjes. Ze wordt daar voor het eerste verliefd op de kampdokter, die 40 jaar ouder is en niet op haar avances ingaat. Pijnlijk en sneu om te zien hoe Melanie’s paradijs in stukken uiteenvalt.
Becoming Traviata. Regie Philippe Beziat. Op het operafestival van Aix-en-Provence gaat Verdi’s La Traviata opgevoerd worden. Beziat volgt in deze documentaire het hele proces van repeteren, decor, kostuums, orkest, zang, dans en beleving van de rollen. Fascinerend om te zien hoe sopraan Natalie Dessay langzaam overgaat in Violetta, de heldin van deze opera. Een feest!
The grandmaster. Regie Wong Kar-Wai. Een lofzang op martial arts over het leven van Ip Man, de leermeester van Bruce Lee, en zijn tijdgenoten. We volgen telkens andere vechters, zoals Gong Er (Zhang Ziyi) de geheime liefde van Ip Man(Tony Leung Chiu-Wai). Het verhaallijn is volledig zoek, omdat teveel belangrijke scenes zijn geknipt. Maar de beelden zijn zó prachtig dat je twee uur lang vol bewondering zult kijken naar poëzie in beweging.
Quartet. Regie Dustin Hoffman. Op de sterfdag van Verdi geven de bewoners van een bejaardenhuis voor gewezen operazangers en orkestmuzikanten hun jaarlijkse benefietconcert. Dit jaar hopen ze veel geld binnen te halen met de komst van een nieuwe bewoonster, de diva Jean Horton(Maggie Smith). Jean en haar ex-man en zangpartner moeten over hun ego stappen om met Sissy(Pauline Collins) en Wilf(Billy Connolly) nog een keer het fameuze kwartet uit Rigoletto uit te voeren. Een heerlijke feelgood film vol humor, want “old age is not for sissies” dus kunt je er maar beter om lachen. Dit regiedebuut van Hoffman (ook 75 jaar inmiddels) is een absolute aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten