Zelden speelt een film zich in zo'n kleine ruimte af. Toegegeven, je ziet ook beelden van de buitenwereld, mensen en de blauwe lucht. Maar of dat de film minder beklemmend maakt? In tegendeel zou ik zeggen. Deze film speelt zich vrijwel volledig af in een Israelische tank. We leven mee met dienstplichtig militairen op missie in Libanon en voelen, ruiken en proeven hun angst, schuldgevoel, wanhoop en woede. De beelden zijn heftig en heel realistisch. Regisseur Samuel Maoz weet dan ook waar hij het over heeft. Hijzelf is geestelijk beschadigd uit de Libanonoorlog gekomen. Als twintigjarige tankschutter was hij gedwongen te schieten op burgers, schuldig danwel onschuldig, om te overleven. Hij worstelt al 30 jaar met de gevolgen van deze dramatische opdracht.
Wie zich aangetrokken voelt tot het leger vanwege de wervingsspotjes, doet er goed aan voor een evenwichtige keuze ook Lebanon te gaan zien. Lees ook de recensie in NRC.
In de bibliotheken is Waltz with Bashir, een animatiefilm over de eerste Libanonoorlog, beschikbaar. Ook deze film gaan onder de huid zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten