
Een trendy gezin komt in je straat wonen. Hun uitstraling is SUCCES en GELUK met hoofdletters. Ze zijn vriendelijk en behulpzaam, sportief, grappig, mooi en gul. Ze hebben werkelijk alles aan spullen en luxe. Fijn eindelijk eens mensen met klasse als buren te hebben. Je verwelkomt ze met een zelfgebakken taart en raakt snel bevriend. Binnen de kortste keren eet de hele straat, de sportclub, de kapper, de klasgenoten, kortom iedereen uit hun hand. Iedereen wil wat zij hebben.
En dáár gaat het nou maar net om. Want dit gezin is geen gezin, zelfs geen familie, maar een verkoopunit. En hun afzetgebied is hun leefomgeving. Cynisch wordt ingespeeld op jaloezie en hebzucht van de buren. Het gaat pas mis als bij een unit-lid het geweten gaat knagen. Tot dan is The Joneses van regisseur Derrick Borte heel overtuigend als sociaalkritische film over consumentisme. De term "product placement" krijgt een bijzondere lading. Jammer dat de strakke lijn niet tot het eind is volgehouden. Dat had het effect versterkt. Blijft natuurlijk de vraag: "Zou jij in hun val lopen?"